ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ ΣΤΟ ΣΥΝΕΧΕΣ ΡΕΥΜΑ-ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΩΜ

Το 1826 ο Γερμανός φυσικός Georg Ohm ανακάλυψε ότι η ένταση του ηλεκτρικού ρεύματος i που διαρρέει έναν αγωγό είναι ανάλογη της διαφοράς δυναμικού v που εφαρμόζεται στα άκρα του, δηλαδή ισχύει: i=v/R
Η σταθερά της αναλογίας 1/R  ονομάζεται αγωγιμότητα και το αντίστροφό της αντίσταση R του αγωγού. Το κυκλωματικό στοιχείο που χρησιμοποιείται για να παραστήσει τη συμπεριφορά των αγωγών στο ηλεκτρικό ρεύμα είναι ο αντιστάτης, με σύμβολο που φαίνεται στο παρακάτω σχήμα. Ο νόμος του Ohm ισχύει με την προϋπόθεση ότι η θερμοκρασία του αγωγού παραμένει σταθερή και η τιμή της αντίστασής του είναι σταθερή (γραμμικός αντιστάτης).




Δεν είναι γραμμικά όλα τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται σ’ ένα ηλεκτρικό κύκλωμα. Ένα κύκλωμα μπορεί να περιέχει λαμπτήρες, αντιστάτες, πηνία, πυκνωτές, ηλεκτρικές πηγές, λυχνίες αερίου, λυχνίες κενού, κινητήρες, διόδους και άλλα στοιχεία. Τα στοιχεία αυτά λέγονται δίπολα, διότι κοινό τους χαρακτηριστικό είναι ότι καθένα έχει δύο άκρα που λέγονται πόλοι. Ένας τρόπος να διακρίνουμε αμέσως τα ωμικά (γραμμικά) από τα μη ωμικά στοιχεία είναι η χαρακτηριστική τους καμπύλη. Χαρακτηριστική καμπύλη διπόλου λέγεται η γραφική παράσταση της συνάρτησης i = f(v). Στα γραμμικά στοιχεία η γραφική αυτή παράσταση είναι ευθεία που ξεκινά από την αρχή των αξόνων.









ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΩΜ